De veteranen 45+ - Altius veteranen 45+ 2-7

ST Weesp FC/Muiden SC 45+1

2 - 7

Altius 45+2

Competitie

Mannen 45+ zaterdag, 45+1, 1e klasse 03

Datum

29 oktober 2016 12:30

Accommodatie

Onbekend

Op de dag dat we een geliefd, sociaal bevlogen en prominent clubman herdachten mochten we onder leiding van een prima scheidsrechter met een prachtige naam aantreden tegen Altius. We hadden voldoende wissels, zowaar wat publiek en opmerkelijk genoeg wilde het halve elftal op de bank beginnen; maar daar was natuurlijk geen beginnen aan. Na een daadkrachtige interventie van ons management werd al snel duidelijk wie er wel mochten beginnen op de bank en even later wisten de meesten van de overige troubadours op welke plek ze binnen de lijnen werden verwacht.

Na een minuut stilte rond de middencirkel en de onvermijdelijke aftrap wond Altius er al spoedig geen doekjes om dat ze voor de volle winst naar Weesp waren afgereisd. Onze ingetogen fijnbesnaarde wijze van spelen was niet afdoende om het tij van het sportieve aanvalsgeweld te keren. Zij waren veel beter en wij waren wat minder zeg maar. Uiteraard deed iedereen zijn best om met inzet naar capaciteit te presteren, maar niet alles lukte. Er werd positief opbouwend gecoacht en ondanks soms pittige duels was het een aangenaam robbertje veteranenbal. Omdat we er 90 minuten voor nodig hadden om definitief vast te stellen of we nou in de zone zouden verdedigen of mandekking zouden proberen hadden de mannen in oranje alle ruimte om te combineren en dreigende aanvallen te fantaseren. Sommige zones waren overbevolkt en andere door bijna alles en iedereen verlaten en mandekking moeten we gezamenlijk nog maar eens Googlen. Zo af en toe deelden we een bescheiden plaagstootje uit, veelal door een lange bal, waar men aan de overkant ongetwijfeld niet warm of koud van werd en slechts giechelend op reageerde. Onze in vrolijk zwart gestoken keeper moest een flink aantal keren buigen en de bal uit het net vissen, maar onafhankelijke rapporteurs wisten te vermelden dat hem geen enkele blaam trof en het te verwijten was aan de defensieve wanhoop dat de uitslag langzaam maar gestaag naar pijnlijke hoogte kroop.

Beide teams hadden een helft wat last van de scherpe herfstzon, maar op een kritische notulist na ontging dat de meeste enthousiastelingen. De eerste helft was het een kwestie van pompen en evengoed verzuipen, maar in het begin van de tweede helft leken we iets meer vat op het spel te krijgen. Dat resulteerde onder andere in de eretreffer van een van onze verse aanwinsten. Vlot daarop volgend stelde Altius al weer orde op zaken door de marge weer te vergroten en ondanks een tweede treffer aan de goede kant door onze multi inzetbare grootheid kwamen de bezoekers nooit in welke gevarenzone dan ook. Het was op de uitslag na zeker geen vervelende wedstrijd en de man met de fluit had het zo ver ik er kijk op heb allemaal onder controle.

Aangezien de kantine – onze therapeutische ruimte na elke victorie of zeperd - gereserveerd was om begrijpelijke redenen, moesten we uitwijken naar de villa van een der aanvoerders om de dorstige kelen te spoelen. Ik heb de derde helft deze maal overgeslagen aangezien het mijn beurt was om de bezwete tas met doordrenkte voetbalkostuums mee te torsen met de verantwoordelijkheid om deze bij een volgend evenement weer gereinigd en gesorteerd aan onze staf te overhandigen. Ik schat zo in dat dat over pakweg een week zal zijn. Dan staat de namiddag match uit tegen Rivierwijkers op het programma. Hopelijk hebben we het dan verwerkt en zijn we weer aangesterkt zodat we ons weer vol overgave in het dreigende onheil kunnen storten en wie weet een puntsprokkelende draai kunnen geven aan onze zaterdagmiddag besteding

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!

infobalk wijzigen