Rond 1918 waren er in Muiden verschillende groepjes jongens die graag voetbalden.Een van die groepjes, genaamd "Sparta" huurde een veldje van de heer Van Wees aan de Korte Weesperweg. Een ander groepje speelde steeds op het Kazerne- terrein, maar dat werd steeds weggejaagd door de daar aanwezige militairen die ook moesten sporten. Ook op de dijk bij de westbatterij speelde  zo'n groepje.  Op 4 februari 1920 fuseerden deze groepjes met de jongens van Sparta en ontstond eigenlijk de eerste neutrale voetbalvereniging in Muiden, die de naam Muider Voetbal Vereniging mee kreeg. Het bestuur met de heren P.Ooms (voorzitter); F.Blüm (secretaris) en J. van Soelem (penningmeester) zocht contact met de Amsterdamsche Voetbal Bond (A.V.B.), die de inschrijving onder de naam M.V.V. Muiden goedkeurde en vanaf dat moment werden er op het ook door de A.V.B. goedgekeurde, maar smalle veld bij Van Wees vele spannende en emotionele wedstrijden gespeeld. Meer dan een weiland met palen en wat witte lijnen van carbid was het niet. Je moest dan ook niet vreemd opkijken als je een koeienvlaai tegenkwam van de koeien die, als er niet gespeeld werd het gras kort hielden. Een aantal actieve leden haalde voor de wedstrijd met een kruiwagen de meeste mest weg, zodat er gewoon gespeeld kon worden.

                                                            (voetbal in MUIDEN ver voor de fusie)

Als kleedkamer diende de schuur van de familie Dikkeboom, de naast de familie Van Wees gelegen boerderij. Via een plank kon je dan het veld over de sloot bereiken. Ballen die naast de goal gingen belandden vaak in de mesthoop van de familie Van Wees en als de bal in het weiland naast het veld belandde moest je met gevaar voor een nat pak (wat vele keren gebeurde) de sloot over, maar dat was dan weer beter dan tot je middel in de mesthoop. Van 1922 tot 1928 speelde ook Muiderberg in Muiden, omdat zij geen veld konden krijgen.                                                        ( Pater Verhagen trapt af  , Rond 1932 ).

In de 30-er jaren verkeerde Muiden in crisis met veel werkeloosheid en lage werkeloosheids uitkeringen en was er niet veel geld voor voetbal. Ook mochten veel jongens, om religieuze redenen niet voetballen of vonden ouders het spel te ruw en gevaarlijk voor hun kinderen.

Toch was het juist Pater Verhagen die, met hulp van enkele sportieve ouders, rond 1930  de stoot gaf tot oprichting van S.N.A. (Sport Na Arbeid, opgericht op 16 mei 1931) wat later R.K. RCM werd (Rooms Katholieke Racing Club Muiden). De voornaamste reden was dat de pater de jongens altijd op straat en bij de Naarderpoort zag pingelen en hij concludeerde dat het beter zou zijn de kinderen op te vangen en te begeleiden.  De nieuwe vereniging trok een aantal Rooms Katholieke spelers van M.V.V. Muiden en kwam uit bij de Diocesaan Haarlemsche Voetbal Bond, waarin ze met wisselend succes in de 3^e en 4^e klasse speelden. Op het veld van Van Wees, waar ook zij speelden, bouwde een aantal leden met behulp van een lening van enkele honderden guldens van de heer Gieling senior een eigen houten kleedaccommodatie met keuken. Een wasgelegenheid was er niet en knieën werden gewassen in de sloot op een vlondertje. Gekscherend zeiden de spelers: "de rest gaat er in bed wel af."
M.V.V. Muiden speelde in die tijd met wisselend succes met twee elftallen in de competitie. Voetballen was niet zo populair als heden ten dage en sommige spelers leenden van elkaar de schoenen en kleding, of speelden op één voetbal- en één gewone schoen.
 
Het kasboek uit die jaren was ook niet rooskleurig, en leveranciers moesten soms een maand op hun geld wachten. De contributieinkomsten bedroegen fl. 20,00, de veldhuur fl. 12,50.
Als kantine diende in die jaren het café “Vechtwijk” van de familie Van Wees, dat was een luxe, want veel Amsterdamse clubs hadden niet veel meer dan een luik waardoor ze een kopje koffie of een kogelflesje verkochten. Helaas waren er wel eens ruzies tussen de Mokumers en de “boeren”zoals de Amsterdammers iedereen noemden die niet uit Amsterdam kwam. De bezoekers wezen dan ook altijd naar de naam van de boerderij als het weer eens uit de hand liep.
Een zwarte bladzijde in de voetbalgeschiedenis was het kort na elkaar overlijden van 2 prominente eerste elftal spelers, t.w. de heren K. Moolhuizen en D. Hak. De eerste raakte tijdens een wedstrijd zo zwaar geblesseerd dat hij enkele dagen later in het ziekenhuis overleed, de tweede is na een sprong uit het ziekenhuisraam, tijdens een hevige koortsaanval overleden. Het heeft jaren geduurd voordat “Muiden”deze tegenslagen weer te boven was.
In 1940 fuseerden de verschillende voetbalbonden (Arbeiders Sportbond, Christelijke Voetbalbond, Katholieke Voetbalbond en de K.N.V.B.) tot de N.V.B. (zonder K. i.v.m. de wensen van de Duitsers), die na de oorlog weer Koninklijk werd. De oorlogsjaren waren zwaar voor iedereen en ook voor het voetbal in Muiden. Vanaf 1941 speelden dan ook R.C.M. en Muiden tegen elkaar, wat altijd hoogtepunten in de competitie waren. Ze waren altijd onderwerp van gesprek “op de hoek”. Sportief waren de duels altijd wel, de ene keer won R.C.M. de andere keer Muiden.
In het seizoen 1941/42 promoveerde Muiden zelfs naar de tweede klasse A.V.B. In de verdere oorlogstijd is er wel gevoetbald, maar was het vaak moeilijk een elftal op de been te krijgen. In 1942 speelde wel het eerste aspirantenteam voor Muiden, voor die tijd kwamen jongens meestal op hun 16^e /17^e in het eerste terecht.
In 1945 verliet Muiden het terrein van de familie Van Wees en werd uitgeweken naar het terrein van de Kruitfabriek, dat aan het Kruitpad een stuk grond beschikbaar stelde (wel zelf de bomen rooien). Dit alles met toestemming van de gemeente, maar zonder subsidie. In 1949 werd door Burgemeester Coops het stenen (volledig door de leden gebouwde) clubhuis geopend. In 1947 was Muiden inmiddels naar de eerste klasse A.V.B. gepromoveerd.
 
Zo voltrok zich in Muiden na de oorlog een duidelijke omwenteling. Bij R.C.M. werd er een handbalvereniging opgericht, "Muiden"kreeg een gymnastiekafdeling en er werd in Muiden, nog niet officieel, getafeltennist. Bij R.C.M. konden ook niet katholieken lid worden, al bleef een bestuursplaats voorlopig taboe.
 
In de 50-er jaren werd met wisselend succes gevoetbald. Hoewel de beide verenigingen zich goed ontwikkelden wat aantal leden betreft, degradeerde "Muiden" weer naar de 3^e klasse en in 1952/53 sloot R.C.M. het seizoen met een kampioenschap af. .
R.C.M. vierde op grootse wijze haar 25-jarig bestaan in 1956. “Muiden”moest zijn veld verleggen en weer bomen rooien, omdat de gemeente met de bebouwing van de Prinses Marijkestraat begon. Verder werd “Muiden”bijna verwijderd uit de bond naar aanleiding van een uit de hand gelopen wedstrijd tegen SCA, en was de club in diepe rouw om het overlijden van speler B. Oosterbroek, die nadat hij de bal tijdens een wedstrijd keihard tegen zijn hoofd had gekregen, ter plaatse overleed.
 
 In 1961 werd ook R.C.M. meer opengesteld voor iedereen en verdween bij het vernieuwen van de statuten zelfs de toevoeging R.K.
Ook de ontploffing van de kruitfabriek in 1966 waar in tegenstelling tot 1947 dit keer geen slachtoffers vielen kreeg de club niet klein, hoewel er wel flinke schade was aangericht aan het clubhuis. Met vereende krachten werd dit weer hersteld.
 
In de 60-er jaren was ook de zaterdag afdeling weer actief, en werd in begin jaren 60 het kampioenschap behaald. De aspiranten speelden in de Amsterdamse competitie en deden het goed. Gespeeld werd op het Ookmeerveld van VVA (i.v.m. ruimtegebrek). Ze werden iedere zaterdag gereden door chauffeur Chris Blüm, die ontzettend grote stinksigaren rookte. Ondanks dat werden ze een paar maal kampioen.
 
De jaren '70 waren voor beide verenigingen zeer roerige tijden. M.S.V. Muiden werd S.V. Muiden. In die tijd had de vereniging ruim 300 leden en speelden ze nog steeds met maar één voetbalveld, wat veel te weinig was. Er was hierover veel discussie met de Gemeente, hetgeen de relaties erg vertroebelde. Het nare gevolg was dat voor de trainingen werd uitgeweken naar een veld op het P.E.N. terrein. Om daar te komen moesten veel jeugdleden over de weg fietsen waar veel druk verkeer was (de snelweg was er toen nog niet). Deze onveilige situatie heeft er uiteindelijk toe geleid dat de Gemeente wilde luisteren, maar er moest weer een ontploffing op de kruitfabriek plaatsvinden (op 2 november 1972) om alles te regelen. De Gemeente heeft toen in overleg met de Rijksoverheid bepaald dat de gebouwtjes van de Kruitfabriek die uitbereiding aan de Prinses Irenelaan in de weg stonden gesloten dienden te worden. Dit gaf de mogelijkheid de gewenste uitbreiding door te voeren.
In de zomer van 1972 werd er tijdens een jeugdtoernooi na een wedstrijd van een aantal Muidense dames tegen DJK ook een begin gemaakt met de afdeling damesvoetbal.